بارون

زیر بارون من به یادت

میکنم گریه عزیزم

که نبینن اشک هامو

بی وفای نازنینم


یاد روزهایی که بودیم

ما برای هم همیشه

خالی از درد و غم و اشک

پر از شادی همیشه


یاد بارون های با هم

یاد کوچه های خالی

توی لحظه های آغوش

از همه دنیا فراموش


دست کدوم سایه بد

خلوت ما رو پاره کرد

تو رو گرفت از منو برد

دل منم شکست و مرد


شد آخر دنیای من

خنده تو برای من

من سخت پژمردم ولی

تو ساده خندیدی به من


اما حالا پشیمونی

که رفتی از کنار من

ولی هنوز به یادتم

بانوی قصه های من


یاد آور اشک های توست

بارون رو شیشه واسم

گریه نکن به خاطر

خنده آخر عزیزم


بعد تو کوچه خیس نشد

حتی تو بارون زیاد

هیچ کسی یو حتی منو

بعد تو کوچه راه نداد


هنوز تو کوچه های خیس

چیزی به جز یاد تو نیس

بیا که تا کوچه بشه

از گریه هام دوباره خیس


همیشه بخشیدی منو

به خاطر گناه من

منم حالا می بخشمت

بیا دوباره پیش من

اعجاز

وقتی در آغوش می گیره

شب منو یک بار دیگه


برای فردا های من

یه خاطره جون می گیره


از عمر نا تموم من

هزار و یک شب می گذره


هزار و یک ، شب خاطره

حاصل این عمر منه


چه حالی داشتم اون شب

میون خواب و بیداری


تو آخرین نفس هام بود

که تو عشق به من دادی


من از تکرار بی رحم

شبای سرد و بی روزن


به شب مرگی دچار و تو

به یک دم زنده ام کردی


تو معصومی تو پاکی آه ...

تو اعجاز خداوندی

لحظه

جرقه


به چشمان سیاه و روی شاداب و صفای دل،

گل باغ شب و دریا و مهتاب است پنداری.

درین تاریک شب، با این خمار و خسته جانیها

خوش آید نقش او در چشم من، خواب است پنداری.

                                                                      تهران،شهریور ماه 1334




لحظه


همه گویند که: تو عاشق اویی.

- گرچه دانم همه کس عاشق اویند-

لیک می ترسم، یا رب!

نکند راست بگویند؟

                                                                       تهران،مهر ماه 1334

شب اردیبهشت

رنگ مهتاب تو حیاط

عطر مستانۀ یاس

گل های تازه شکفته

چشای دوباره خفته

وزش نسیم شبگرد و

عطر بی همتای گردو

زردی چراغ ایوون

سبزی باغچه فراوون

صدای هم همۀ شهر

با همه پلیدی ها قهر

صدای پای همسایه

برق روشن ستاره

سایۀ باغچه رو دیوار

خنک شبای بهار

آلبالوها نرسیده

رنگ ماه شب سفیده

باغچه باغچه نیست یه تیکه از بهشته

هوا امشب ار هوای شبای اردیبهشته

حرف اول

سلام

اینجا جایی که خیلی دوست داشتم درست کنم. جایی که شعر ها و نوشته هایی رو که دوست دارم بذارم چه اونایی که کار خودمه و چه اونایی که ماله اساتید بزرگ ایران هستش.

یه دلیل دیگه هم داشت که اونایی رو که کار خودمه شما دربارش نظر بدید تا بعدی ها بهتر بشه.

امیدوارم خوشتون بیاد و اینکه نظر هم بذارید ممنون.